Auteur aan het woord: Margriet maakt digibordlessen

Margriet van Diepen maakt digibordlessen bij prentenboeken voor Kleuteruniversiteit. Ze vertelt er over in dit blog.

Al diverse jaren maak ik ‘digibordlessen’. Eigenlijk zou ik het liever spelletjes noemen. Het is namelijk mijn bedoeling is dat de kinderen genieten van de lessen en zo ongemerkt leren.
Ik houd veel van prentenboeken, er staan vaak prachtige afbeeldingen in. Zelf kies ik ook alleen maar boeken waarin de afbeeldingen mij aanspreken. En natuurlijk waar mogelijkheden tot spelletjes in zitten. Soms kun je met weinig materiaal al heel veel.

Tijdens het maken van een les kijk ik altijd goed naar het boek. Waar gaat het over? welke details staan erin? Ik wil graag dat de kinderen door middel van de spelletjes daarna ook anders naar het boek kijken, dat ze details zien die ze eerder over het hoofd zagen.

Afbeelding uit de digibordles bij het boek Sint gaat op gym van Bette Westera en Sylvia Weve.
Wist jij dat het hondje in het boek op bijna elke pagina staat?

Misschien heb je geen digibord of touchscreen. Kun je de lessen dan toch gebruiken? Het antwoord is ja! Natuurlijk! De lessen kun je na aanschaf downloaden en op de computer of server van de school zetten. Vervolgens zorg je ervoor dat de kinderen bijvoorbeeld via een snelkoppeling de les kunnen opstarten. Weet je niet hoe dat moet? Vraag dan de ICT-coördinator, misschien kan hij of zij dat voor je regelen.

In de klas laat ik in een kringactiviteit de les zien en wat ze ermee kunnen, vervolgens kunnen ze er tijdens de speelwerktijd mee aan de slag. Geheel zelfstandig, want ik ben een groot voorstander van zelfstandig werken. Ik gebruik de lessen om kinderen met bepaalde doelen extra te laten oefenen of geef ze met een spel juist extra uitdaging.

Afbeelding uit de digibordles bij het boek De boer van Liesbet Slegers.
Welke tractor is het eerst aan de overkant? De tractors rijden natuurlijk ‘echt’.

Een belangrijk aandachtspunt voor mij is zorgen voor variatie in de lessen. Ik probeer de lessen aan te laten sluiten bij het niveau van het boek. Een moeilijker boek betekent dus ook moeilijkere opdrachten. Daarnaast werk ik erg graag met animaties. Dit zorgt ervoor dat een activiteit veel dynamischer is dan wanneer je steeds een scherm ziet met vier antwoorden op een vraag.

Afbeelding uit de digibordles bij het boek Aadje Piraatje van Sieb Posthuma en Marjet Huibers.
De kanonskogels schieten echt door het beeld, tel je mee, met sprongen van 2?

Extra trots ben ik op de digibordles bij het prentenboek van het jaar 2018 ‘Ssst! De tijger slaapt’. Ik heb met een beperkt aantal afbeeldingen een zeer diverse les gecreëerd met een mooi resultaat. Je ziet bijvoorbeeld in het boek dat een ooievaar een ballon lek prikt. Dat laat ik vervolgens ook gebeuren in de digibordles, zo blijf je dicht bij het verhaal.

Afbeelding uit de digibordles bij het boek Ssst! De tijger slaapt van Britta Teckentrup.
Welke ballon is het hoogst? Klik ‘m aan, dan prikt de ooievaar deze kapot.

In de lessen die ik maak ziet elk spel er anders uit. Vooral door de animaties moet ik overal heel goed over nadenken en veel opties instellen. Ik wil bijvoorbeeld niet dat ze al kunnen beginnen met antwoorden voordat ze de opdracht hebben gehoord. En is het antwoord gegeven? Dan pas kunnen ze naar de volgende opdracht. Bij een visuele opdracht kun je weleens iets missen, dus voeg ik ook vaak een herhaalknop in. Dat moet dan allemaal ingesteld worden. Het is een complete puzzel, dat vind ik erg leuk om te doen. Thuis weten ze het al, als ik met een nieuwe les bezig ben, wil ik vaak even laten zien hoe leuk het wordt.

Net zoals in de projecten probeer ik ook altijd diverse doelen aanbod te laten komen. Soms lukt het ook om een spel op 2 niveaus aan te bieden. Dan kunnen de kinderen als ze het spel kiezen daarna voor de optie 1 of 2 sterren te gaan. Bij mij in de klas willen ze vaak 2 sterren! De meeste kinderen houden wel van een uitdaging 😉